Caroline

Ik ben Caroline, maar vrienden en familie noemen me vaak Caro. 

Ik ben opgegroeid in Heverlee, maar in 2016 ruilde ik met veel plezier de stadsrand in voor het landelijke Leefdaal. 

Ik woon er samen met mijn hond Atlas en drie katten: Jodie, Benson en Hazel. 

Dieren liggen me nauw aan het hart – het zou dan ook niet de eerste keer zijn dat ik ergens te laat aankom omdat er een babyduif onder mijn auto zat, of omdat ik weer eens een zwerfkatje heb gered.

Sinds 2022 is Noa de grootste liefde in mijn leven – het meisje van wie ik met trots Metie mag zijn. Het leven voelt nóg bijzonderder sinds zij er is.

en verder...

Mijn familie zal bulderlachen bij het volgende understatement: ik ben fan van Taylor Swift. Mogelijk heeft dat iets te maken met het feit dat ik in 2024 naar meerdere Eras Tour concerten ben geweest (in verschillende landen, op slechts 3 maanden tijd). 

Muziek speelt een grote rol in mijn leven. Van zodra ik wakker word tot ik ga slapen, is er muziek. Zingen is mijn uitlaatklep.

Er is weinig dat me zo levend doet voelen als luid meezingen en dansen met vriendinnen op een concert.

Ik hou van vakantie, water en de zon.

Ik zweer bij therapie.

Ik voel dingen intens - het grootste geluk en het diepste verdriet.

Ik kom in opstand als ik onrechtvaardigheid zie.

Ik probeer altijd rekening te houden met ieders gedachten en gevoelens.

Ik lach het hardst met mijn eigen moppen.

Ik raak snel overprikkeld door drukte en lawaai.

En er is niets dat me meer tot rust brengt dan een baby op mijn borst.

Vroedvrouw Caroline

Mijn mama was onthaalmoeder, en ik vraag me soms af of dat iets te maken heeft met het carrièrepad dat ik uiteindelijk koos.

Waar mijn leeftijdsgenoten bewust moesten nadenken over wat ze wilden worden, heb ik dat nooit echt moeten doen. Ik wist het gewoon: ik zou vroedvrouw worden.
Heel even heb ik nog getwijfeld – Pedagogie van het Jonge Kind sprak me ook aan – maar na de opendeurdagen van de hogescholen was het duidelijk: mijn hart lag bij Vroedkunde.

Na mijn afstuderen werkte ik eerst een jaartje als projectverpleegkundige, omdat er op dat moment geen jobs als vroedvrouw beschikbaar waren. Tot ik in 2019 een vervangingscontract kreeg op de materniteit van het UZ Brussel – en daar begon mijn carrière als vroedvrouw écht.

Even later maakte ik de overstap naar de eerste lijn. In 2021 kwam ik terecht in het warme nest van De Bakermat. Vier prachtige jaren volgden, vol groei, verbondenheid en betekenisvolle momenten. In april 2025 nam ik met pijn in het hart afscheid, toen De Bakermat haar vroedvrouwenpraktijk noodgedwongen moest afbouwen.

Dat afscheid was meteen ook een nieuw begin. Ik startte een nieuw hoofdstuk bij Kind en Gezin, én besloot om daarnaast zelfstandig aan de slag te gaan. Zo werd Vroedvrouw Caroline geboren.

Wat mij typeert als vroedvrouw?
Daarvoor laat ik graag de woorden spreken van de gezinnen die ik mocht begeleiden. Bij mijn recente afscheid kreeg ik zoveel warme berichtjes, en hun woorden raakten me diep.

Ze beschreven me als zachtaardig, iemand met een luisterend oor en een kalme aanwezigheid.
Iemand bij wie alles bespreekbaar is, die rust brengt in de chaos, en ouders net dat duwtje geeft om er weer tegenaan te kunnen.
Ze waardeerden hoe ik ruimte geef om ook het mentale welzijn te benoemen – om écht te praten, ook over wat moeilijk is.

Die woorden neem ik mee, als bevestiging en als kompas.